Βιοτεχνία
Η Βιοτεχνία, ή το “Σύστημα Έκδοσης” είναι ένα σύστημα παραγωγής αγαθών που βασίζεται στην παραγωγή αγαθών, ή μερών αγαθών, από τεχνίτες στο σπίτι τους, ή σε μικρές εργαστήρια, αντί για μεγάλες βιομηχανίες.
Ιστορία
Οι εργολάβοι θα δημιουργούσαν τα αγαθά στο σπίτι τους, ή στην “κατοικία” τους, και θα τα παρέδιδαν μόλις ολοκληρωθούν. Το κύριο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι επέτρεπε στους αγρότες να συνεχίζουν να παράγουν τρόφιμα και άλλα γεωργικά αγαθά, ενώ εκπλήρωναν τις παραγγελίες τους για έτοιμα αγαθά κατά την περίοδο μεταξύ φύτευσης και συγκομιδής. Η “Βιοτεχνία” περιγράφει τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή των περισσότερων αγαθών κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, μέχρι το τέλος της Βιομηχανικής Επανάστασης. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, αν ένα άτομο ή μια κυβέρνηση ήθελε να παραγάγει έναν μεγάλο αριθμό ενός συγκεκριμένου αντικειμένου (για παράδειγμα, μια κυβέρνηση που παραγγέλνει 1000 στρατιωτικές στολές), αντί να χτίσει ένα μεγάλο εργοστάσιο και να προσλάβει ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό, θα προσλάμβανε τόσους εργολάβους ώστε να παράγουν έναν μικρό αριθμό των αντικειμένων το καθένα (σε αυτό το παράδειγμα, η κυβέρνηση θα ζητούσε από 100 ράφτες να φτιάξουν 10 στολές ο καθένας).
Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα ήταν ότι μέχρι πολύ πρόσφατα, ο περισσότερος πληθυσμός του κόσμου δεν ζούσε σε ή κοντά σε πόλεις και κωμοπόλεις, αλλά σε μικρά αγροτικά χωριά. Αυτό το σύστημα επέτρεψε τη δημιουργία αγαθών σε μια πολύ μεγάλη περιοχή χωρίς να απαιτείται ο πληθυσμός να ταξιδεύει σε κεντρικά εργοστάσια κάθε μέρα.
Βιοτεχνία και η Βιομηχανική Επανάσταση
Μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση, πολλά αγαθά που παράγονταν προηγουμένως με τη βιοτεχνία μεταφέρθηκαν σε εργοστάσια, τα οποία επωφελήθηκαν από τον καταμερισμό εργασίας και μια σταθερή εργατική δύναμη.
Ωστόσο, καθώς τα περισσότερα προϊόντα παράγονται σε στάδια, κάθε στάδιο μετακινήθηκε μεταξύ “βιοτεχνικής παραγωγής” και “βιομηχανικής παραγωγής” σε στάδια επίσης. Στα παραδείγματα παραγωγής ενός πουκαμίσου, πρώτα το ύφασμα πρέπει να παραχθεί από βαμβάκι, λινό ή μαλλί, στη συνέχεια το ύφασμα πρέπει να κοπεί και να ραφτεί σε πουκάμισο. Αν το πουκάμισο έχει κουμπιά, αυτά τα κουμπιά πρέπει να παραχθούν από μέταλλο, και στη συνέχεια να ραφτούν στο πουκάμισο.
Σε μια κλασική βιοτεχνία, μια φάρμα θα πουλούσε το βαμβάκι, λινό ή μαλλί σε πολλές “κατοικίες”, οι οποίες θα το έπλεκαν σε νήμα, θα χρησιμοποιούσαν αργαλειό για να δημιουργήσουν ύφασμα από το νήμα, και στη συνέχεια θα το έκοβαν και θα το ράβαν σε πουκάμισο. Αν χρειάζονταν κουμπιά, θα μπορούσαν να τα αγοράσουν από μια άλλη “κατοικία” που παρήγαγε κουμπιά, και στη συνέχεια να τα ράψουν στο πουκάμισο.
Όταν ξεκίνησε η βιομηχανική επανάσταση, άρχισε με την παραγωγή υφασμάτων και υφασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο εργοστάσιο θα αγόραζε το βαμβάκι, λινό και μαλλί από αγρότες για να τα μετατρέψει σε ύφασμα, και στη συνέχεια θα πουλούσε τα υφάσματα σε “βιοτεχνικούς παραγωγούς”, οι οποίοι θα ολοκλήρωναν τα υπόλοιπα βήματα.
Στη συνέχεια, νέες βιομηχανικές διαδικασίες επέτρεψαν τη δημιουργία μεταλλικών αγαθών σε εργοστάσια αντί σε εργαστήρια σιδηρουργών. Αυτό σημαίνει ότι ένα εργοστάσιο θα παρήγαγε το ύφασμα και ένα άλλο θα δημιουργούσε τα κουμπιά, και τα δύο θα τα έστελναν στους “βιοτεχνικούς παραγωγούς” για να ολοκληρώσουν.
Όταν αναπτύχθηκε η ραπτομηχανή, ολόκληρη η διαδικασία εκσυγχρονίστηκε πλήρως – ένα εργοστάσιο θα δημιουργούσε το ύφασμα, ένα άλλο θα δημιουργούσε τα κουμπιά, και στη συνέχεια και τα δύο θα έστελναν τα προϊόντα τους σε ένα τρίτο εργοστάσιο που θα έκοβε και θα τελείωνε τα πουκάμισα. Η κεντρικοποίηση της παραγωγής επέτρεψε την παραγωγή πολύ περισσότερων προϊόντων πολύ πιο γρήγορα, και καθώς τα “μεσαία προϊόντα” (ύφασμα και κουμπιά σε αυτό το παράδειγμα) δεν χρειάζονταν να αποστέλλονται σε μικρές ποσότητες σε δεκάδες τοποθεσίες, το κόστος μειώθηκε επίσης σημαντικά.
Βιοτεχνία Σήμερα
Ακόμα και αν τα περισσότερα αγαθά παράγονται μαζικά τώρα, τα αγαθά που κατασκευάζονται χειροποίητα (ή γίνονται με τη χρήση “βιοτεχνικής παραγωγής”) μπορούν ακόμα να θεωρηθούν ως ένδειξη υψηλότερης ποιότητας. Για παράδειγμα, ακριβές επαγγελματικές στολές κατασκευάζονται γενικά χειροποίητα από έμπειρους ράφτες, και ακριβά παπούτσια συχνά κατασκευάζονται χειροποίητα από ακριβούς υποδηματοποιούς.
Τα τελευταία χρόνια, πολλοί “βιοτεχνικοί παραγωγοί” έχουν αρχίσει να πωλούν τα αγαθά τους στο διαδίκτυο (όπως Etsy.com, το οποίο μπορεί να διαπραγματευτεί σε αυτόν τον προσομοιωτή με το σύμβολο ETSY, το οποίο είναι εντελώς αφιερωμένο στην βιοτεχνική παραγωγή), γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια αναβίωση της βιοτεχνίας για προσαρμοσμένα και χειροποίητα αγαθά. Ωστόσο, η μετάβαση από τη βιοτεχνική παραγωγή στη βιομηχανική παραγωγή για τα περισσότερα αγαθά θεωρείται ακόμα ως ένα πολύ σημαντικό βήμα για τις αναπτυσσόμενες χώρες.